Resumo Tema 2

 

TEMA 2: A Formación da Terra

2.1 Historia das ciencias xeolóxicas:

As primeiras teorías que no S XVIII explicaron a orixe das rochas e os cambios xeolóxicos foron influídas polas creencias relixiosas: 

Neptunismo: Ideado por Abraham Wernerer defende que todas as rochas excepto as volcanicas están formafos por sedimentación.

Catastrofismo: Ideado por Georges Cuvier defende que na antiguedade moitas das formacións xeolóxicas e especies extintas que formaron os fósiles formanse por grandes catástrofes como o diluvio universal.

Por outro lado están as teorías non baseadas na relixión:

Plutonismo: Ideado por James Hutton defendía que todas as rochas están formadas polo arrefriamento do magma do interior da terra.

Uniformismo: Ideado por Hutton e Lyell defendían que os procesos e sucesos xeolóxicos que tiveron lugar no pasado siguen sucedendo hoxe en día, e dicir, as forzas naturais que actuaron no noso pasado son as mesmas que actúan hoxe en día.

En 1912 Wegener propón a teoría da deriva continental que dicía que os continentes están en constante movemento sobre o fondo oceánico.

2.2 Formación do sistema solar e a Terra:

A teoría da acreción, explica a formación dos planetas a partir do gas e po cósmico. As partículas van chocando e agregándose, formando estruturas cada vez maiores que dan lugar aos planetas. 

A terra é un planeta que está formada por materiais sólidos, por iso cando durante a súa formación un conxunto de corpos celestes impactaron contra ela esta fundiuse formando o núcleo cos materiais mais densos, os menos densos situáronse formando o manto e enrriba de estes situáronse unha serie de materiais que ao arrefriarse formaron a corteza. A auga da superficie proviña da actividade volcánica e do impacto de cometas e meteoritos. A atmosfera primitiva estaba formada por vapor de auga, amoníaco, metano, dióxido de carbono e nitróxeno. Non había osíxeno.

2.3. Estrutura interna da terra: 

Actualmente podemos saber de que está formado o interior da terra grazas as ondas sísmicas que poden ser: naturais (formadas por terremotos), artificiais (explosións controladas polo ser humano).

As ondas P (primarias), S (secundarias) e Superficiais son aquelas que utilizamos para dividir a terra en partes segundo a súa composición xa que distintas ondas traspasan distintos materiais da terra a distintas velocidades.

2.4 Modelo Xeoquímico:

Este modelo describe o interior da Terra como unha xigantesca estrutura rochosa distribuída en capas concéntricas (cortiza, manto e núcleo) separadas por descontinuidades.

• A corteza é superficial e sólida, está separada en 2 capas:  

Oceánica: A mais grosa supón os fondos dos océanos.

Continental: Mais fina supón a superficie continental.

• O Manto que xunto a corteza forman a litosfera. a súa presión e temperatura aumentan canto mais te acercas ao núcleo.

• O núcleo está formado por dúas partes o núcleo externo (líquido) e interno (grande bola de metais).

• A Magnetosfera protéxenos do bombardeo de partículas solares e débese as correntesnos fluídos do núcleo externo.

2.5 O movemento das placas:

Os movementos dos continentes é debido ao desplazamento destas 7 divisións  da litosfera chamadas placas que se atopan en continuo movemento. Este momento é debido as correntes de convección do manto fundido.

2.6 Bordos de placa:

Existen 3 tipos de bordes, se as placas se separan fórmase unha dorsal oceánica creando así litosfera, se chocan unha zona de subducción destruindo así litosfera e por último as fallas trasformantes que non crean nin destruen a litosfera.

  2.7 Fenómenos Xeolóxicos:

A teoría de tectónica de placas explica estes fenómenos xeolóxicos todos debidos ao calor interno da terra, que é tamén o causante do movemento das placas. Son os sismos, volcáns, formación de montañas, expansión dos océanos, deriva continental e xacementos minerais e petrolíferos.

  2.8 Sismos:

Os sismos prodúcense nas zonas de subducción, dorsais oceánicas e fallas transformantes. Prodúcense porque as placas móvense, chocan ou se separan provocando tensións nas rocas, que se liberan de forma brusca rompendo as rocas e provocando os sismos. Podense medir grazas a escala de Ritcher ou a de MSK.

 2.9 Volcáns: 

Os volcáns fórmanse cando o magma procedente do manto ascende cara á superficie a través de fisuras na cortiza. O magma é unha mestura de materiais rochosos fundidos a unha temperatura duns 1000ºC, xunto con rocas sólidas e gases. Podense formar grazas as dorsais oceánicas, puntos quentes ou zonas de subdución.

2.10 Ciclo de Wilson:

Descripción que consta de 5 fases e explica a formación de cadeas montañosas e a extensión e reducción dos océanos:

1) O continente fragmentase por acción de puntos quentes, orixinándose un rift continental

2) Na liña de fragmentación empézase a formar litosfera oceánica que separa os fragmentos continentais

3)  Os continentes sepáranse progresivamente. Entre eles aparece unha conca oceánica ancha, cunha dorsal ben desenvolvida, Cando a conca oceánica alcanza certo tamaño, os bordos de contacto cos fragmentos continentais vólvense fríos e densos e comezan a afundirse debaixo dos continentes e xérase unha zona de subducción que orixina unha cadea montañosa que vai bordeando ao continente

4) Outros bordos construtivos poden empuxar aos fragmentos continentais en sentido contrario, co que a conca oceánica vaise estreitando

5) Finalmente, ao desaparecer a conca oceánica as dúas masas continentais chocan e orixínase un continente único, e sobre a sutura que pecha o océano fórmase unha cordilleira